Testen van bevestigingsmaterialen
Bevestigingsmaterialen zoals haken en ogen, maar ook bouten en klinknagels worden gebruikt voor het verbinden van componenten, plaatmetaal en onderdelen die onder belasting niet mogen loskomen. Verbindingstechniek algemeen, maar ook lastechniek en lasverbindingen worden tot deze groep gerekend.
Testen van schroeven/bouten en moeren
De meest voorkomende bevestigingsmaterialen zijn moeren en bouten in alle mogelijke variaties: ze worden gebruikt bij de bouw van complexe machines en uitrusting, maar ook in voertuigen en gebouwen. Aangezien mechanische spanningen geconcentreerd worden op dit soort verbindingen, is de integriteit van bevestigingsmateriaal uiterst belangrijk.
Op schroeven/bouten en moeren moeten vele tests uitgevoerd worden. Dit zijn onder andere trektests en hardheidsmetingen, vermoeiingstests, torsietests en Charpy impacttests.
Afschuiftests
Naast de éénassige trekbelasting treden bij gebruik in bevestigingsmaterialen ook afschuifkrachten op die een verbinding snel kunnen scheiden. Daarom zijn afschuiftests op verbindingen of samples noodzakelijk. Dit is bijzonder belangrijk bij klinkverbindingen. Hierbij is de precieze geleide krachtinleiding belangrijk, zodat naast het afschuiven geen andere krachten ontstaan die de resultaten vervalsen. ZwickRoell bepaalt samen met de gebruikers de juiste opspanning van het sample of het onderdeel en fabriceert de stukken voor de klant. Deze testopstellingen kunnen eenvoudig of net zeer complex zijn, maar ze vervullen steeds de juiste eisen.
Vermoeiingstests op bevestigingsmaterialen
Bevestigingsmaterialen ondervinden naast statische belastingen veelal cyclische krachten, onder andere vibraties. Door de magnetische aandrijving, die het systeem inclusief het sample in gestuurde resonantie brengt, verbruikt deze test zeer weinig energie en wordt er economisch getest.
Bij zogenaamde “H” samples worden de individuele punten onderworpen aan normale cyclische belasting in trek en druk, en de bevestigingsmaterialen op afschuiving. Houders voor H-samples verdelen in deze test de krachten over de volledige structuur. De buiging en het resulterende loskomen van de structuur kan gemeten worden met een rekmeter.