ISO 8495 | DIN 50137 Próba trzpienia pierścieniowego
Próba trzpienia pierścieniowego zgodnie z ISO 8495 i DIN 50137 służy do oceny plastyczności rur i określenia błędów produkcyjnych zarówno na zewnętrznej powierzchni rury, jak i na wewnętrznej powierzchni rury. Błędy można zidentyfikować na podstawie wyglądu zniszczenia.
Poniższe treści wyjaśniają najważniejsze aspekty. Jednakże w przypadku badań zgodnych z normami ISO 8495 i DIN 50137 obowiązkowe jest pozyskanie pełnej normy.
Jak przeprowadzana jest próba trzpienia pierścieniowego zgodnie z ISO 8495 i DIN 50137?
W próbie trzpienia pierścieniowego pierścień wycięty z rury jest rozszerzany za pomocą trzpienia stożkowego, aż do pęknięcia. Identyczne próbki można układać jedna na drugiej w celu przeprowadzenia badania (patrz szkic). Stożkowy trzpień wciska się w pierścienie, aż do uzyskania wymaganego rozszerzenia.
Próbę uznaje się za zaliczoną, jeśli po badaniu nie widać pęknięć w rurze.
Próbę trzpienia pierścieniowego stosuje się dla rur o średnicy zewnętrznej 18-150 mm i grubości ścianki 2-16 mm.
