Testen van bevestigingsmaterialen

Het grootste deel van de bevestigingsmaterialen zijn moeren en bouten in eindeloze varianten. Ze vormen een van de belangrijkste soorten bevestigingsmaterialen en zijn zo goed als overal terug te vinden. Ze worden gebruikt bij de bouw van complexe machines en uitrusting, maar ook in voertuigen en gebouwen. Aangezien mechanische spanningen geconcentreerd worden op dit soort verbindingen, is de integriteit van bevestigingsmateriaal uiterst belangrijk.

Op schroeven/bouten en moeren moeten vele tests uitgevoerd worden. Dit zijn onder andere trektests en hardheidsmetingen, vermoeiingstests, torsietests en Charpy impacttests.

Naast de éénassige trekbelasting treden bij gebruik in bevestigingsmaterialen ook afschuifkrachten op die een verbinding snel kunnen scheiden. Daarom zijn afschuiftests op verbindingen of samples noodzakelijk. Dit is bijzonder belangrijk bij klinkverbindingen. Hierbij is de precieze geleide krachtinleiding belangrijk, zodat naast het afschuiven geen andere krachten ontstaan die de resultaten vervalsen. ZwickRoell bepaalt samen met de gebruikers de juiste opspanning van het sample of het onderdeel en fabriceert de stukken voor de klant. Deze testopstellingen kunnen eenvoudig of net zeer complex zijn, maar ze vervullen steeds de juiste eisen.

Verbindingselementen ondervinden naast statische belastingen veelal cyclische krachten, onder andere vibraties. Vermoeiingstests worden het snelst en meest efficiënt uitgevoerd met een vibrophore, die met de juiste klemmen cyclische belastingen kan aanbrengen met een maximale kracht tot 1.000 kN bij een frequentie tot ca. 285 Hz. Door de magnetische aandrijving, die het systeem inclusief het sample in gestuurde resonantie brengt, verbruikt deze test zeer weinig energie en wordt er economisch getest.

In zogenaamde H-samples worden de individuele verbindingen cyclisch samen op trek en druk belast, de verbindingselementen zelf op afschuiving. Een hiervoor ontwikkelde H-klem verdeelt de krachten over de volledige structuur. De buiging en het resulterende loskomen van de structuur kan gemeten worden met een rekmeter. Met deze rekwaarden kan de testmachine - in dit geval ook een vibrophore - sturen naar de kracht of de rek, afhankelijk van de testprocedure.