Bağlantı elemanların testi
Bağlantı elemanları, gerilim altında ayrılmaması gereken bileşenleri ve levhaları ve profilleri birbirine bağlayan metal kancalar ve halkalar ile vidalar, somunlar, cıvatalar ve perçinlerdir. Genel olarak birleştirme teknolojisi, özellikle kaynak teknolojisi ve bağlantıları bu grupta değerlendirilmelidir. İlgili standartlar DIN EN ISO 9015-1 ve -2 ile birlikte, DIN EN ISO 14271 ve DIN ISO 22826dır.
Vidalar ve somunlar Kesme testleri Yorulma testleri Metal broşürü İlginç müşteri projeleri
Vida ve somunların test edilmesi
Bağlantı elemanların tüm çeşitlemelerde öncelikle vida ve somunlardır. Vidalar ve somunlar en önemli bağlantı elemanlarından olup her yerde bulunurlar. Karmaşık makinelerin ve sistemlerin yanı sıra araçların ve binaların yapımını sağlarlar. Mekanik gerilmeler bu tür bağlantı noktalarında yoğunlaştığından vidaların bütünlüğü son derece önemlidir.
Vidalar ve somunlar için çeşitli test yöntemleri mevcuttur. Burada çekme ve sertlik testlerinin yanı sıra yorulma testleri, burulma testleri ve çentik darbeli eğme testleri kullanılmaktadır.
Bağlantı elemanları üzerinde kesme testleri
Bir bağlantıyı hızlı bir şekilde kesebilen uygulama makaslama kuvvetlerinde bağlantı elemanlarında ek olarak meydana gelen tek eksenli çekme gücü. Bu nedenle, bağlı parçalar veya numuneler üzerindeki kesme testleri kaçınılmazdır. Bu perçinli bağlantı için özellikle geçerlidir. Bu, kuvvetin kesin olarak uygulanmasına bağlıdır, böylece diğer kuvvetlerin devreye girmemesi için kesme kuvvetine ek olarak, sonuçların tahrif edilmesi söz konusu olabilir. ZwickRoell kullanıcı veya bileşenin kullanıcıyla doğru sabitlenmesini belirtir ve bu numune sahibini kullanıcı için üretir. Bu test cihazları basit olabilir, ancak aynı zamanda çok karmaşık da olabilir, fakat her zaman tam işlemleri yerine getirirler.
Bağlantı elemanları üzerinde yorulma testleri
Statik strese ek olarak, bağlantı elemanları genellikle çevrimli (cyclic) gerilmelere daha fazla maruz kalırlar. Bu titreşimleri de içerir. Yorulma testleri en hızlı ve etkili şekilde yüksek frekanslı pulsatör kullanılarak gerçekleştirilir. Yaklaşık 285 Hz'ye kadar bir frekans aralığında 1000 kN'ye kadar üst yüke sahip döngüsel kuvvetler, özel sabitlemelerde uygulanabilir. Numuneyi içeren sistemi kontrollü rezonansa getiren manyetik sürücüğe bağlı olarak, bu testde minimum enerjiye ihtiyaç duyulmaktadır, bu nedenle çok uygun maliyetli test edilmiştir.
Sözde H-numunelerinde, tek tek bileşikler, çekme ve basma kuvvetlerine döngüsel olarak maruz kalır, bağlantı elementleri kesilir. Bu amaçla sağlanan bir H-çene, başlangıçta kuvvetleri tüm yapıya dağıtır. Eğme ve böylece yapının serbest bırakılması bir ekstansometre çatalları ile tespit edilebilir. Uzama değerlerini kullanarak, test cihazı – bu durumda yine bir rezonans pulsatörü (Vibrophore) – test prosedürüne bağlı olarak kuvvetleri veya uzamayı de kontrol edebilir.
